Van mijn passie mijn beroep maken!

Laatste update: 5 augustus 2022 ◦ 13 februari 2018 door

Martin ◦ 6081 keer bekeken ◦ 4 minutes leestijd

Je leert veel, je ontwikkelt jezelf en je doet veel nieuwe inzichten op. Kortom: ga ervoor!

Een Nederlandse kantoorbaan verruilen voor een baan in de bergen en daarmee alle zekerheid loslaten. Twee jaar terug zette ik deze stap. Nu terugkijkend is er al veel veranderd. Het wonen en werken in Oostenrijk bevalt mij uitstekend, maar er is ook een keerzijde...

Het roer om door te werken in Oostenrijk

In januari van 2016 gooi ik het roer om, ik zeg mijn baan op. Tot op dat moment werkte ik negen jaar in de marketing en sales, veelal kantoorfuncties. Maar ik kreeg het gevoel en de drang dat er iets moest veranderen. Ik wilde naar 'buiten'. Letterlijk frisse lucht opsnuiven wanneer ik dat wilde en meer vrijheid ervaren. Ik had namelijk het gevoel dat ik een gewoontedier aan het worden was, gebonden aan werktijden, vaste ritmes, veel binnenzitten en computerwerk.

Daarom zette ik mijn belangrijkste wensen voor een nieuwe baan op papier. Ik wilde voor en met mensen werken, bij voorkeur in de bergen en mijn tijd zodanig in kunnen delen dat er genoeg ruimte zou blijven om lekker naar buiten te kunnen. Hup, de natuur in! Om lekker te wandelen, fietsen, skiën of simpelweg de frisse berglucht op te snuiven.

Een nieuwe baan in Oostenrijk

Ik kwam terecht bij een Nederlands stel in Oostenrijk. Zij runden op dat moment een kleinschalig pension en het leek mij leuk om een heel winterseizoen mee te draaien. Lekker tussen en met mensen werken, plezier maken en hard werken. En dat midden in de Oostenrijkse Alpen! Al mijn wensen kwamen samen in deze functie, maar er was een 'probleem'. Het pension stond op het punt een 'online' opleidingsplek te worden voor 'vertrekkers'. Dus geen operationeel pension meer, maar een plek waar mensen met een gastenverblijf droom, zoals een hotel of een pension, goed voorbereid worden op wat hen te wachten staat als ze gaan emigreren. Een nieuw concept!

Gelukkig was er ook in dit nieuwe concept plek voor mij. Er was namelijk dringend behoefte aan iemand met marketing-ervaring, maar ook iemand die graag wilde aanpakken. Van onderhoudswerkzaamheden tot het schoonmaken van een kleine almhut. Voorwaarde was wel dat ik een jaar zou blijven in plaats van een seizoen. Oef.. dat was even schakelen. Maar ik was snel enthousiast! Wát een kans! En ook in deze functie werd een hoge mate van vrijheid gegarandeerd.

Begin van een nieuw avontuur

Begin mei arriveerde ik om te gaan werken in Oostenrijk, Rauris om precies te zijn. De start van mijn nieuwe, zelf gecreëerde avontuur. Een jaar lang wonen en werken in het buitenland in een schitterende omgeving. Ik beleefde een prachtig jaar! Ondanks dat ik veertig uur per week werkte, heb ik nog nooit eerder zoveel vrijheid ervaren. Omdat ik mijn tijd zelf mocht indelen, ondernam ik de gaafste dingen. Ik maakte prachtige zomerwandelingen over grasgroene almen, bereikte vele bergtoppen en maakte kennis met de wintersport. Ervaringen voor het leven! Maar ook het werk beviel uitstekend. Ik kon mijn ei er volop in kwijt en leerde veel nieuwe dingen tijdens het werken in het buitenland.

Na een jaar met heel veel nieuwe indrukken, inzichten en ervaringen stond ik begin 2017 voor de keuze. Terug naar Nederland of in Oostenrijk blijven om te proberen daar iets op te bouwen. Ik koos voor het tweede en ging, mede omdat mijn baantje in Rauris eindigde, een nieuw avontuur tegemoet. Een avontuur met nog meer onzekerheid en spanning. Maar door mijn gevoel te volgen en de dingen te doen die goed voelen en voelden durfde ik stappen te zetten.

Kleine en grote stappen

Veel van die stappen, grote en kleine, heb ik de afgelopen twee jaar al gezet. Het vinden van een nieuwe baan in het buitenland, het integreren in een klein dorp, het leren van de taal... Maar niet alleen werk gerelateerd, ook op persoonlijk vlak heb ik veel geleerd en stappen gezet. Want wat leer je veel als je zo op jezelf teruggeworpen wordt. De meest ingrijpende en misschien wel grootste stap die ik afgelopen twee jaar zette is de stap naar zelfstandig ondernemerschap. Deze stap is ontstaan vanuit mijn passie voor de bergen, want bergen hebben mij van jongs af aan al geboeid. Ik heb dan ook altijd al het gevoel gehad dat ik daar iets mee 'moest'. Maar wat?

In 2016 werd het mij duidelijk. Ik wil mensen door de bergen gidsen. Ik wil van mijn passie - het sporten en bewegen in de bergen - mijn beroep maken. Daarom volgde ik in 2017 de opleiding tot Salzburger Bergwanderführer (bergwandelgids op z'n Nederlands) en deze rondde ik in december van dat jaar met succes af. Dit betekent dat ik sinds kort beroepsmatig mensen door de bergen gids onder de naam TopTijd. Op sneeuwschoenen, wandelschoenen, winters en zomers. Want het gevoel, het magische gevoel van het in de bergen zijn, dat gun ik iedereen!

De keerzijde van werken in het buitenland

Waar ik begin 2016 volledig 'klaar' was met vaste ritmes, structuur en werktijden, ben ik erachter gekomen dat ik het niet helemaal los kan laten. Ik geloof dat iedereen een bepaalde structuur en/of ritme nodig is. De een iets meer dan de ander. Ik heb zelf gemerkt dat ik zonder structuur niet functioneer. Maar als ik teveel 'gebonden' ben kom ik ook niet los. Het is dus zoeken naar balans, en dat is soms best lastig.

Ondanks de goede en minder goede momenten, die je ook zeker zult ervaren, is een 'leven' in het buitenland een aanrader. Je leert veel, je ontwikkelt jezelf en je doet veel nieuwe inzichten op. Kortom: ga ervoor!