Doreens avontuur: vrijwilligerswerk in Rwanda!

In deze blog vertelt Doreen alles over haar ervaring met vrijwilligerswerk in Afrika, wat ze allemaal heeft meegemaakt en hoe ze de cultuur heeft ervaren!

Armoede van dichtbij zien

“We gaan weer naar Rwanda, is dit niet iets voor jou?”, met deze vraag begon mijn avontuur in Afrika. Over de vraag hoefde ik niet na te denken, ik heb meteen ja gezegd! Ik hoorde al mijn hele leven verhalen over vrijwilligerswerk in Afrika en iets doen tegen armoede; dat wilde ik ook! Ik wilde ervaren hoe het is om niets te hebben, ik denk vooral om bewust te worden van hoe rijk ik eigenlijk ben. Daarnaast heeft extreme armoede mij altijd geraakt, het doet mij intens veel verdriet als ik bedenk hoe oneerlijk de kansen verdeeld zijn in de wereld en dit was voor mij de kans om een klein stukje van mijn rijkdom uit te delen aan mensen die nooit dezelfde kansen hebben gehad als ik.

Op reis naar Rwanda

In juli 2018 was het dan zover, na een jaar lang sponsorgeld ophalen en leren over de Rwandese cultuur en geschiedenis zaten we eindelijk in het vliegtuig! Voor de meesten was het de eerste keer dat zij vrijwilligerswerk in Afrika gingen doen. We waren met een groep van ongeveer twintig jongeren en een paar begeleiders van de stichting Do Something. Deze stichting helpt vrouwen die in de prostitutie terecht zijn gekomen, vaak door extreme armoede. Ze kunnen vaak geen ander werk krijgen en dit is hun enige uitweg om hun gezin te kunnen onderhouden. De kinderen van de mama’s worden gekoppeld aan een sponsor, die het kind en daarmee het gezin financieel ondersteunt. Hierdoor kan het gesponsorde kind naar school en heeft het gezin weer een toekomst.

Vrijwilligerswerk in Afrika

We hebben veel verschillende dingen mogen doen in de twee weken dat we in het land waren. We hebben getuinierd, gebouwd, huisbezoeken gedaan, voetbalclinics gegeven en we organiseerden zelfs een zomerkamp voor de kinderen en tieners in het project. Dat zomerkamp was toch wel het toppunt van de reis! In Nederland kan iedereen zich wel een voorstelling maken van een zomerkamp: je gaat een paar dagen weg met een hele groep kinderen, doet leuke dingen, eet samen, etc. 

Het kamp in Rwanda zag er iets anders uit, want het was onmogelijk om met zoveel kinderen (gemiddeld 60/70 per dag) op stap te gaan! Voor vier dagen lang kwamen ze op het terrein waar ze normaal school hebben en daar organiseerden wij dan het kamp. Het meest bijzondere was nog dat er niet alleen plaats was voor de kinderen die gesponsord waren, maar ook voor hun broertjes en zusjes (dat zijn er vaak nogal wat in Afrika)! We hebben geknutseld, gezongen, spelletjes gedaan en feestmalen gegeten (lees: rijst en bonen). Wij genoten zelf minstens net zo hard als de kinderen!

Reizen door Afrika

Ondanks het vrijwilligerswerk hebben we niet alleen gewerkt, want voor veel van ons was dit ook gelijk onze zomervakantie. We zijn onder andere op safari geweest en we hebben een dagje gekanood en gemountainbiked in een prachtig natuurgebied. De natuur in Afrika is echt prachtig, het was alsof ik in een stukje echte wildernis was, waar mensen nog niet van alles aangelegd en verbouwd hadden. Alles groeide waar het groeien kon en was ook groen en rood (van het rode zand). Verder hebben we ook wat culturele uitstapjes gemaakt, onder andere naar een aantal memorials. In Rwanda is ruim vijfentwintig jaar geleden een genocide geweest, die de bevolking nog steeds tekent. Veel mannen zijn in die tijd vermoord en veel vrouwen die nu volwassen zijn, zijn getuige en slachtoffer geweest van de meest gruwelijke taferelen. Het bezoek aan deze memorials was erg heftig, maar het geeft wel veel inzicht in waarom de Rwandezen zo gesloten zijn. Bij Afrika denk ik juist aan openheid, gastvrijheid en enthousiasme, maar door deze geschiedenis is het in Rwanda helemaal niet meer zo normaal om elkaar te vertrouwen en open naar elkaar te zijn.

Een reis die mij altijd bij blijft

Rwanda heeft in twee weken tijd echt mijn hart veroverd. Afgelopen zomer stond er weer een vrijwilligersreis gepland. Toen ik daarvoor werd gevraagd heb ik natuurlijk gelijk weer ja gezegd, ik zat zelfs al te wachten op die vraag! Tijdens mijn tussenjaar twee jaar geleden ben ik in Nederland gebleven en achteraf heb ik echt spijt dat ik niet gewoon naar Afrika ben vertrokken, naar de kinderen op het project waar ik zoveel liefde voor heb gekregen, de cultuur waar ik zoveel bewondering voor heb en alle lieve vrienden die ik daar heb leren kennen. 

De vrijwilligersreis naar Rwanda van afgelopen zomer is helaas afgelast vanwege corona, maar we hebben wel een steentje mogen bijdragen met het sponsorgeld dat we al opgehaald hadden! Door corona konden ook de kinderen in Rwanda niet naar school. Met het sponsorgeld van onze groep en nog wat andere sponsors heeft de stichting tablets kunnen kopen voor de sponsorkinderen, waardoor ze toch hun lessen konden volgen en ze geen achterstand zouden oplopen. Dat maakte het toch weer een beetje goed, maar ik kan echt niet wachten tot ik eindelijk het meisje dat ik sinds twee jaar sponsor gewoon een hele dikke knuffel kan geven en haar en haar familie echt kan leren kennen!

Wil jij ook graag vrijwilligerswerk in Afrika doen? Bekijk dan onze vacatures voor vrijwilligerswerk in het buitenland!