Als je alleen reist, ben je niet alleen!

Gijs op wereldreis deel I

De heren achter Grenzelooswerk vroegen mij enige tijd geleden of ik de ervaringen die ik tijdens mijn wereldreis heb opgedaan met jullie wil delen. Uiteraard doe ik dat met veel plezier, maar toen ik eenmaal achter mijn typemachine zat wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik wilde gaan vertellen. Een gedetailleerd reisverslag, een verslag met tips en tricks, ik wist het niet. Uiteindelijk heb ik besloten om een verslag te schrijven over hoe gaaf het is om te reizen en om naar het buitenland te gaan. Voor tips en tricks zijn al genoeg websites. Brother Louis (google maar even) is daar één van.

12 Februari werd ik door mijn ouders, broers en vriendin afgezet op Schiphol. De start van mijn 'wereldreis' waar ik jaren over droomde en ontelbaar veel uren voor gewerkt had. Uiteindelijk landde ik 14 februari om 00:05 uur op Auckland International Airport. Als je het mij vraagt is Nieuw Zeeland een land dat je moet hebben gezien. Voor mij was het de tweede keer dat ik dit prachtige land bezocht. De eerste keer was in 2009 met de familie. Geloof me dat is toch anders dan wanneer je alleen bent. Enfin.

Ik landde in Auckland en daar ging uiteraard van alles mis. Een paspoort dat dubbel gecheckt moest worden, geen accommodatie. Een nacht om snel te vergeten, maar we hebben het overleefd. Auckland is een mooie stad, maar als je het mij vraagt een stad als zovelen. Daarom ben ik snel door gegaan naar het noorden van het Noordereiland, want je gaat naar Nieuw-Zeeland voor de natuur en niet zozeer de steden. Met de bus ben ik doorgereisd naar Paihia waar ik twee Amerikanen, twee Zweden en een Duitser ontmoette. Nog maar drie dagen onderweg en al vijf buddy’s.

Toen ik aan mijn familie en vrienden vertelde dat ik op reis ging was het antwoord vaak; “Leuk man! Waar begin je en met wie ga je?”. Als ik dan vertelde dat ik alleen ging werd er soms verbaasd gereageerd. “Vind je het niet eng om alleen naar het buitenland te gaan?” Maar geloof me. Als je alleen reist ben je niet alleen. Er zijn namelijk zoveel mensen die ‘alleen’ reizen en iedereen die alleen is wil contact, dus vind je dat zo.

Als je besluit om naar het noorden te reizen, huur dan in Paihia een auto (voor de heren onder ons: het liefst een V6 of V8 automaat) en ga met een groep richting Cape Reinga. De reis op zich is al een feest, maar de witte vuurtoren op het meest noordelijke puntje Nieuw-Zeeland is adembenemend. In het hostel waar ik verbleef bleek al snel dat er meer mensen waren die graag naar Cape Reinga wilde. We hebben geïnventariseerd bij busmaatschappijen (150 dollar voor een tour. Koekoek). Uiteindelijk met tien man, twee auto’s, voor 46 dollar per persoon de tour gemaakt. Reizen is duur dus wees creatief. Een bijkomend voordeel is dat je ook snel mensen leert kennen als je samen activiteiten onderneemt.

Na Paihia via Auckland, Tauranga, Rotorua (schattig plaatsje met veel vulkanische activiteiten) naar Taupo gegaan. Taupo staat bekend om de Tongariro Alpine Crossing met als hoogtepunt Mt. Ngauruhoe ook wel bekend als Mt. Doom uit de Lord of the Rings trilogie. Daarnaast moet je in Taupo ook zeker naar dat ene cafeetje waar ik de naam niet meer van weet, naja eigenlijk ben ik de hele avond kwijt. Maar goed.

De Alpine Crossing (zes uren) op zich is al pittig, maar als je jezelf echt wil beproeven moet je door klimmen naar de top van Mt. Doom. Een klim van zeker twee uur, zonder pad en geheel op eigen risico. Als je de top haalt en je hebt geluk, en dat had ik, kan je de oceanen aan weerskanten van Nieuw-Zeeland zien. Heel vet! Wellington was mijn volgende stop. Weerzien met familie. Wellington. Heel laid back en zeker de moeite waard.

Een samenvatting van Nieuw-Zeeland krijg je op de overtocht van het Noorder- naar het Zuidereiland. De Marlborough Sounds (Google). Op het Zuidereiland moet je zeker gaan hiken door het Abel Tasman natuurgebied, The Pancake Rocks bekijken, met de trein van Greymouth naar Christchurch reizen, Bungyjumpen bij A.J. Hackett in Queenstown, een Freg burger eten, bierdrinken in Dunedin, chillen in Wanaka, hiken bij Mt Cook, met open mond staren bij de Milfort-sounds (!!!) en zo kan ik nog wel uren doorgaan. Uiteindelijk ben ik in Christchurch aangekomen en moest ik na zes weken Nieuw-Zeeland verruilen voor Australië. Ook geen straf.

Volgende week deel II van Gijs zijn wereldreis, hij verteld dan hoe hij zijn reis in het buitenland voortzette in Australië.