The middle of nowhere!

‘’Life begins at the end of your comfort zone.’’ - Geïnspireerd door mijn favoriete Instagram fotografen, besloot ik in hun voetsporen te treden en iets te doen wat tot dan toe ver buiten mijn comfortzone lag; een reis door Noorwegen. Mijn naam is Tim ten Cate, 24 jaar en masterstudent Communicatiekunde in het mooie Groningen. Zoals wellicht al duidelijk is geworden, heb ik naast mijn studie een gigantische passie voor fotografie. Op een dag besloot ik het erop te wagen en mezelf volledig in het diepe te gooien; een maand lang in mijn eentje door een onbekend land reizen. Ik huurde een auto, kocht een tentje, gooide de kofferbak vol met kampeerspullen en vertrok, gewapend met mijn fotocamera, richting het land van de magische fjorden. Tot dan toe was ik nog nooit in mijn eentje op reis gegaan, laat staan voor zo’n lange periode. In een maand tijd zou ik een rondreis maken die me via de westkust, tot ver boven de poolcirkel naar de Lofoten eilanden zou brengen, om vervolgens via de hoofdstad Oslo weer huiswaarts te keren. Hoewel ik mijn route tot in detail had voorbereid, had ik geen idee wat me daar te wachten stond. Daar kwam nog eens bij dat ik eigenlijk nog nooit langer dan een nacht in een tent had geslapen, ik begon dan ook met een gezonde dosis spanning aan het avontuur.

Eenmaal in Noorwegen verdween die spanning als sneeuw voor de zon en werd ik compleet overweldigd door de landschappen die ik aantrof. Ik kon uren in de verte staren, simpelweg genietend van de onbeschrijfelijk mooie natuur om me heen. De fjorden, omgeven door kolossale bergen, waar de cruiseschepen als pareltjes in de haven lagen. De uitgestrekte hoogvlaktes, met niets dan ijs en sneeuw. De smalle wegen, met duizelingwekkende haarspeldbochten, langs de meest imposante watervallen. De hagelwitte stranden van de Lofoten, waar ik tot diep in de nacht de middernachtzon heb kunnen aanschouwen, terwijl de golven tot aan mijn tentje reikten. Overal, elk moment van de dag, had ik mijn fotocamera in de hand, op zoek naar de perfecte shots. Niets of niemand om rekening mee te houden, en kunnen gaan en staan waar ik wilde.

Natuurlijk, het was behoorlijk wennen. Al die tijd in m’n eentje op pad, met niemand om op terug te vallen. De nachten in m’n tentje konden dan ook best eenzaam zijn, helemaal omdat het ’s nachts behoorlijk kon afkoelen. Ik bevond me dan ook regelmatig in de middle of nowhere. Echt lang heb ik daar echter nooit bij stil kunnen staan, het was immers allemaal part of the experience en ergens was ik natuurlijk ook wel een beetje op zoek naar dat Into the Wild gevoel. Iedere dag bood weer een nieuw avontuur, een nieuwe uitdaging. En uiteindelijk, ook op de meest afgelegen plekken kom je mensen tegen, mensen waar ik zelfs tot op de dag van vandaag nog contact mee heb. Het is een alom bekend cliché om te zeggen dat je jezelf op reis pas echt tegenkomt, maar ik kan niets anders dan dit te beamen. Ik heb gedurende mijn reis zoveel waardevolle ervaringen opgedaan, ik heb lef durven tonen en geleerd om volledig op mezelf aangewezen te zijn, maar vooral heb ik geleerd dat het niet gaat om denken maar om doen. Als je iets wilt bereiken, als je ergens van droomt, doe het gewoon. Natuurlijk, er zijn momenten dat je er even flink doorheen zit en dat alles tegen lijkt te zitten, maar daar staat zoveel moois tegenover.

Uiteindelijk, na zo’n 7.500 kilometer te hebben afgelegd, zat mijn reis erop en ben ik, met een rugzak aan ervaringen en onvergetelijke herinneringen, huiswaarts gekeerd. De keuze om uit mijn comfortzone te stappen, het avontuur op te zoeken en de uitdaging aan te gaan, is de beste keuze ooit geweest. Ik kijk terug op de mooiste ervaring van mijn leven en ik kan niet wachten om nieuwe avonturen te beleven en mijn horizon nog verder te verbreden. Één ding heb ik in ieder geval geleerd; de wereld ligt aan je voeten.

Check Tim zijn instagram pagina voor meer van dit soort prachtige foto's!