Hoe Ilker naar Athene verhuisde... op de fiets!

Het begon allemaal op een regenachtige zomerdag in Gent, België. Het was al een paar weken geleden dat ik mijn oude baan in een wijnwinkel had opgezegd. Omdat ik me verveelde en nutteloos voelde, begon ik op zoek te gaan naar een manier om uit mijn comfortzone te stappen en belandde ik uiteindelijk in een rabbit hole vol video's van mensen die lange afstanden reisden met hun fiets. Dus dacht ik bij mezelf; dit is iets wat ik ook kan doen! Na een paar weken van voorbereidingen treffen en het verzamelen van alle benodigdheden, was ik er eindelijk klaar voor. 🌍

Het was een impulsieve beslissing en niet zonder risico's, maar die dag verliet ik toch echt mijn huis, met mijn fiets tot de nok toe volgeladen met spullen. Ik wilde zo snel mogelijk weg uit België, dus nam ik een trein naar Arlon, en daarna was het helemaal aan mij en mijn benen! 🚴🏻‍♂️

Mijn eerste dag was echt verschrikkelijk omdat ik mezelf volledig had uitgeput bij het beklimmen van de heuvels van de Ardennen (ja, ik had ze onderschat). Ik slaagde er wel in om door Luxemburg te fietsen en bevond me op dat moment in de buurt van een bos in het noorden van Frankrijk. Als onervaren kampeerder was mijn eerste nacht niet geweldig. Maar daarna ging het veel beter. Ik vond een ritme en slaagde erin om mijn kampeervaardigheden te verbeteren. Ook voelde het alsof ik fysiek vooruitgang boekte, omdat het bergopwaarts gaan mijn humeur niet meer zo bedierf.

Ik fietste tot ik Straatsburg bereikte, fietste vervolgens een stuk door Duitsland en besloot uiteindelijk naar Spanje af te zakken. Af en toe nam ik een trein, om wat energie te besparen. Op een gegeven moment bevond ik mij in Barcelona, waar ik helemaal geen plan had. Dus in een impulsieve opwelling kocht ik een enkeltje naar de Canarische Eilanden. Een paar maanden waren al verstreken sinds ik mijn reis was begonnen. 🏝

De tijd doorbrengen op de eilanden was geweldig en magisch, maar na een maand had ik het gevoel dat het tijd was voor iets nieuws. Ik voelde de drang om weer te gaan werken. Dus pakte ik mijn laptop, ging naar een café bij het surfersstrand in El Médano en begon op zoek te gaan naar een baan in het buitenland. 💻

Nadat ik mijn cv naar tientallen bedrijven had gestuurd, kreeg ik een belletje van Yobbers. Nadat ik hen op de hoogte had gebracht van mijn wensen en situatie (op dat moment leefde ik het nomadenleven op een klein eiland in de Atlantische Oceaan), gingen ze aan de slag. Ze waren heel vriendelijk, behulpzaam en zeer geïnteresseerd in mijn verhaal, wat ik erg waardeerde, en ik vertrouwde op hen in het proces. Wat telefoontjes, e-mails en koffie later hadden ze een paar vacatures voor mij gevonden!

Ik kreeg twee keuzes: ik kon naar Portugal of Griekenland gaan. Ik koos voor het laatste, omdat dat project mijn interesse enorm wekte. Twee weken nadat ik mijn cv naar Yobbers had gestuurd, stapte ik aan boord van een vliegtuig voor een acht uur durende vlucht naar Athene. De taxichauffeur op de luchthaven (George!) die op mij wachtte, was buitengewoon vriendelijk en behulpzaam. Op weg naar het hotel vertelde hij mij veel dingen over Griekenland, wat er te doen is, welke mobiele provider te gebruiken en natuurlijk waar je de beste souvlaki kunt eten.

Na aankomst in Athene had ik nog een week voordat ik begon met de training voor mijn nieuwe baan, dus nam ik de tijd om de stad te verkennen. Je kunt praktisch elke kant op lopen voor een uur, en je zult nog steeds in het centrum van de stad zijn. Dus dat deed ik. Ik liep in elke willekeurige richting, stopte om koffie te halen of souvlaki op willekeurige plekken die er cool uitzagen, kocht kleding op drukke marktstraten en sprak met zoveel mogelijk locals. Athene is naar mijn mening een mix van geweldig eten, veel katten, verbazingwekkende graffiti, gek verkeer en zeer open mensen. 🐈

Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Het leven is kort, dus neem risico's! De beste momenten van het leven bevinden zich altijd buiten je comfortzone!

Een week voelde als een dag, en ik bereidde me mentaal voor op mijn nieuwe baan. Ik was nerveus en onzeker, omdat ik niet veel ervaring had in klantenservice. Naarmate de dagen in de training verstreken, besefte ik dat dit iets was wat ik graag deed. We hadden een geweldige trainer; ze noemde ons vaak haar kinderen en zette graag de extra stap voor haar 'kinderen'. Als je je niet goed voelde of heimwee had, stond ze altijd klaar om met je te praten of je te helpen als dat nodig was. Ik ontmoette daar een heleboel geweldige mensen van over de hele wereld (Nederlands, Belgisch, Zweeds, Turks, Pools, Noors...). 🌎

In vergelijking met mijn oude baan in België had ik geen moeite om uit bed te komen; ik was elke dag echt enthousiast om naar mijn werk te gaan. De sfeer is goed, het bedrijf is groot en de mensen die ik ontmoet zijn geweldig, waardoor elke dag interessant is. Het voelt minder als werk en meer als een project waar ik echt enthousiast over ben. We doen niet aan vreemde dresscodes, en iedereen mag zichzelf zijn, wat het gemakkelijk maakt om aan de nieuwe werkomgeving te wennen. Het kleine restaurant van het bedrijf heeft geweldig (en goedkoop!) eten, dus het leven is echt budgetvriendelijk.

Halverwege de training begon ik mij zorgen te maken over het vinden van een appartement, omdat mijn dagen in het hotel dat door het bedrijf werd aangeboden ten einde liepen, en aanvankelijk worstelde ik er een beetje mee; maar opgeven was geen optie. Na fantastisch te zijn begeleid door de recruiters van Yobbers, vond ik een plek! Hopende dat mijn huisgenoten leuke mensen waren, verhuisde ik naar mijn nieuwe plek en tot mijn vreugde werd ik meteen vrienden met mijn huisgenoten!

Het hebben van nieuwe vrienden maakte het veel gemakkelijker om een goede tijd te hebben in Athene. We wandelden af en toe de berg op, bezochten een gamecentrum, volgden Griekse lessen, discussieerden over welk restaurant de beste souvlaki had, namen elke beschikbare metro naar elke hoek van Athene, voerden een heleboel straatkatten of duiven, liepen door de bazaar om nutteloze dingen te kopen (zoals zeven verschillende zonnebrillen voor elke dag van de week) of bezochten elkaars appartement en speelden uno! Er is veel te doen in een grote stad als deze, en uiteindelijk vindt iedereen iets waar ze van houden om te doen. 🛍

Het is nu mijn derde week hier aan het werk, en ik kan je vertellen, ik kijk elke dag uit naar mijn werk. Als ik een tip zou kunnen geven aan iemand die twijfelt om de stap te zetten om in het buitenland te werken maar niet zeker is over deze keuze, zou ik zeggen: Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Het leven is kort, dus neem risico's! De beste momenten van het leven bevinden zich altijd buiten je comfortzone! Ik had nooit gedacht toen ik mijn huis in België verliet met mijn fiets, dat ik vier maanden later in Athene zou werken voor een geweldig bedrijf! 🤩

Verlang je naar een avontuur zoals dat van Ilker? Bekijk onze vacatures in het buitenland en laat ons je helpen om een nieuwe ervaring in het buitenland te beginnen!